غدیر ،تبلورِ حاكميّتِ«ملّت» در قامتِ «امامت»
#شفیعی_مطهر
در تاریخ اسلام میخوانیم كه امام علی (ع) با و جود آن كه از طرف خداوند به امامت
رسیدهبودند ، ولی به دلیل اين كه بعد از رحلت پيامبر اكرم(ص) مردم با او به عنوان
«خلیفه » بيعت نكرده بودند، بیست و پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو ،
سكوت كرد و به خاطر احترام به تصمیم مردم در تعیین سرنوشتشان تمام این سالها
نه تنها كارشكنی نكرد، بلكه همواره در كنار مردم حتّی به خلیفۀ منتخب مردم نیز به
عنوان مشاور كمك میكرد. هم او بود كه به خاطر مردم و بیعتشان بعد از ۲۵ سال
بر مسند خلافت نشست ، با وجود این كه ۲۵ سال بود كه از طرف خداوند به امامت
رسیدهبود .
برخی از علمای دین بر این نظرند كه معرّفی امام به عنوان شخص شایسته و
نامزد حكومت جنبۀ « تعیینی» دارد،نه «تحميلي» .معصومان حقِّ حکومت دارند و
مردم حقِّ حاکمیّت . حکومت امری دنیایی و از آنِ مردم است و این حق قابل فسخ و
انتقال به دیگری است. استاد مطهری میگوید:
«اگر امام به حق را مردم ، از روی جهالت و عدم تشخیص نمی خواهند، او به زور نباید و نمیتواند
خود را به مردم و به امر خدا تحمیل كند.لزوم بیعت هم همین است»
(حماسه حسینی: مطهری،107)
در كلامی از حضرت علی (ع) میخوانیم كه :
«رسول خدا مرا متعهّد به پیمانی كرده و فرموده بود:
پسر ابیطالب ! ولایت امّتم حقّ توست. اگر به درستی و عافیت تو را ولیِّ خود كردند و با
رضایت در بارۀ تو به وحدت نظر رسیدند، امر ایشان را به عهده بگیر و بپذیر ؛ امّا اگر در بارۀ تو
به اختلاف افتادند، آن ها را به خواست خود واگذار، زیرا خدا راه گشایش را به روی تو باز خواهد كرد» .
ایشان پس از قبول بیعت مردم بر منبر رفته و خطاب به آن ها فرمود:
«ای مردم ! این امر ، امر شماست. هیچ كس جز آن كه شما او را امیر خود گردانید، حقِّ امارت
بر شما را ندارد.»
بنابراین حکومت امری زمینی است،نه آسمانی .لذا هیچ کس بدون انتخاب مردم و بدون
رضایت مردم حقِّ حکومت و حاکمیّت بر مردم را ندارد!
آثار،سرودهها،مقالات،خاطرات و روزنوشتهای شفیعیمطهر