دعایی انسانمدار و جهانشمول 

بسیاری از دعاهای ما دربارۀ «مومنین و مومنات» و «مسلمین و مسلمات» است؛ ولی این دعا از نوادر دعاهایی است که یک انسان مسلمان از خداوند جهان نه تنها برای مسلمانان و مومنان بلکه برای همۀ انسان های جهان همۀ خیرها و خوبی ها را آرزو می کند. پیام این دعا آرزوی صلح و مهر و مدارا برای بشریت است.  

شرحی کوتاه از این دعا را از سایت مشرق نیوز خدمت شما عزیزان تقدیم می کنیم.

اللّٰهُمَّ أَدْخِلْ عَلَىٰ أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ، 

اللّٰهُمَّ أَغْنِ كُلَّ فَقِيرٍ،

اللّٰهُمَّ أَشْبِعْ كُلَّ جائِعٍ، 

اللّٰهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيانٍ، 

اللّٰهُمَّ اقْضِ دَيْنَ كُلِّ مَدِينٍ، 

اللّٰهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ، 

اللّٰهُمَّ رُدَّ كُلَّ غَرِيبٍ، 

اللّٰهُمَّ فُكَّ كُلَّ أَسِيرٍ، 

اللّٰهُمَّ أَصْلِحْ كُلَّ فاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِينَ، 

اللّٰهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَرِيضٍ، 

اللّٰهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناكَ، 

اللّٰهُمَّ غَيِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِكَ،

اللّٰهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ.

خدایا، بر اهل قبور شادی وارد کن؛ 

خدایا، هر تهیدستی را بی‌نیاز کن، 

خدایا، هر گرسنه‌ای را سیر کن، 

خدایا، هر برهنه‌ای را بپوشان، 

خدایا، قرض هر بدهکاری را ادا کن، 

خدایا، غم هر غم‌زده‌ای را برطرف کن، 

خدایا، هر غریبی را به وطن بازگردان، 

خدایا، هر اسیری را آزاد فرما، 

خدایا، هر فسادی را در کار مسلمانان اصلاح کن، 

خدایا هر بیماری را درمان ده، 

خدایا راه تهیدستی ما را با توانگری‌ات ببند، 

خدایا بدحالی ما را به خوبی حال خود تغییر ده، 

خدایا، وام ما را بپرداز و ما را از تهیدستی بی‌نیاز کن، همانا تو بر هر کاری توانایی.

شرحی کوتاه بر دعای اللهم ادخل علی اهل القبور السرور

در همین دعا می توان نشانه هایش را یافت که نگران حال دیگران بودن و تلاش به اصلاح امور جامعه، خدایی ترین حالتی است که به تصویب عملی همه انبیاء و اولیاء و صالحان و عارفان رسیده است.

مشرق - مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان به نقل از رسول گرامی اسلام در اعمال ماه مبارک رمضان دعایی با مطلع «اللهم ادخل علی اهل القبور السرور» روایت می کند که اینک بعد از هر نمازی زمزمه عارفانه روزه داران است، این دعا چهارده فراز دارد و محتوای هر فراز با مشکلات و نیازهای مادی و معنوی انسان ها خصوصاً قشر محروم و مستمند جامعه مرتبط است.

با توجه به رابطه مستقیم این دعا با تعهدات انسان روزه دار و نیازهای قشر محروم بر آن شدیم که عنوان فرهنگ روزه داران را بر آن نهیم، چرا که نیایشگر، چهارده مرتبه در این دعا با اشکی ریزان و آهی سوزان دست بر آستان اجابت می گشاید و هر بار نیز دست رحمت خداوندی بر سر مناجاتیان به نوارش درمی آید، و بر سالکان طریق و بزم نشینان ضیافت الهی پوشیده نیست که همنوایی با نیازمندان، شاخص ترین نشان عبادت مقبوله است و بزرگان دین روزه بی احساس و غافل از درد مستمندان را جز تشنگی و گرسنگی نمی دانند و این دعا ترسیم شفافی از این باور است.