پنجشنبه بیست و نهم شهریور ۱۴۰۳ - 19:59 - سیدعلیرضاشفیعی‌مطهر -
هر پگاه نو با یک نگاه نو
گزین‌گویه‌های مطهر
«بَر» و «ثَمَر»! فرگرد 2199
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
«قانون هستی» و «آزمون اَلَستی»،
بر این «پایه، پایدار» است و بر این «سازمایه،استوار»،
که هیچ «نهال،بَرَش را» و هیچ «درخت،ثَمَرَش را» خود نمی‌خورد.
«مهر فروزان از آفتابش» و «ماه تابان از مهتابش» بهره‌ای نمی‌برد.
«گل،عطرش را» و «کتاب،سطرسطرش را» به دیگران می‌بخشد.
چرا «نهال انسان» برای «حالِ دیگران»،
نه «بَری شیرین» دارد و نه «ثمَرَی نوشین».
بیاییم نهالی باشیم که اگر «برگ و باری» نداریم،«سایه‌ساری» داشته باشیم،
که دیگران آن را «بستایند» و در آن «بیاسایند».
شفیعی مطهر
آثار،سروده‌ها،مقالات،خاطرات و روزنوشت‌های شفیعی‌مطهر