یکشنبه بیست و یکم آذر ۱۳۹۵ - 6:21 - سیدعلیرضاشفیعی‌مطهر -
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 664)
« مهرِ فروزان » بر سینۀ « سپهرِ دوران »
من « ساعت های فَعّال » و « تقویم های روز و ماه و سال » را دیدم .
با خود گفتم :« مجالی که به بطالت » و « سالی که به جهالت » گذرد،
چه نيازي به « شمارش ايّام » و « گزارش صبح و شام »؟!
« عمر انسان » ،جویباری است « گذران » !
هر قطره اش را « باید نوشید» و برای درک هر لحظه اش « باید کوشید».
« فرگشت دوران » و « بازگشت زمان »،
« امیدی ایده آل »،اما « آرزویی محال »است!
« زمین در گذر » است و « زمان در گذار »،
« نونهالان می بالند » و « کهنسالان در زوالند»!
خوشا کسی که هر لحظه عمر را « دریابد»
و چون « مهرِ فروزان » بر سینۀ « سپهرِ دوران » « بتابد »!
#شفیعی_مطهر
شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
آثار،سروده‌ها،مقالات،خاطرات و روزنوشت‌های شفیعی‌مطهر