وب‌نامۀ مطهر

تك گفته هاي صاحب نظران درباره توسعه فرهنگی 

پروفسور هگن (صاحب نظر توسعه) : 

 شخصیت فرهنگی انسان اصلی ترین عامل ایجادکننده توسعه است.

پروفسور تئودور شولتز (برنده جایزه نوبل) : 

 کلید توسعه در دست انسان آموزش دیده است ، نه در منابع فيزيكي و مادي.

 آدام اسميت ( پدر علم اقتصاد ) :

 مهارت نيروي كار ، مهم ترين عامل توسعه است و منابع انساني پايه اصلي ثروت ملت ها به شمار مي رود و سرمايه هاي مادي و طبيعي عامل تبعي اند، نه عامل اصلي.

 رابرت مالتوس : 

آموزش و پرورش باعث پيدايش نظم ، تدبير و اخلاق مي شود و موجب آزادي فردي و تقويت دورانديشي جامعه است.

 مايكل تودارو : 

 از نظر اقتصاددانان آنچه در نهايت خصوصيات و روند توسعه اقتصادي و اجتماعي يك كشور را تعيين مي كند ، منابع انساني آن كشور است.

 جان كنت گالبرايت : 

 اين آموزش و پرورش است كه توده مردم را مستعد قبول راه ها و روش هاي جديد براي تحقق توسعه مي سازد . اعتلاي يك ملت به آموزش و پرورش آن ملت بستگي دارد.

 كنفوسيوس حكيم چيني در ۴۰۰۰ سال پيش اعلام كرد:

 كشوري كه روي آموزش و پرورش خود سرمايه گذاري مي كند ، هيچ گاه ورشكسته نمي شود.

 بر پايه رهنمودهاي فوق مي توان آموزش و پرورش را چنين تعريف كرد:

هدف از آموزش و پرورش ، پرورش عقل سليم در آحاد جامعه تا از طريق آن بتوان رفتار ، كردار و قضاوت هاي صحيح را براي مردم شكل داد . براي ساختن فرد ، خانواده و جامعه و براي دست يابي به ارزش هايي همچون خوبي ها ، آزادي ها ، زيبايي ها ، حقيقت ها و رشد و كمال.

 در اين فرايند، آموزش و پرورش هم ابزار و بستر توسعه است ، هم يكي از عوامل و ايزارهاي توسعه و هم يكي از اهداف مهم توسعه.

 انسان محور توسعه است ، آن هم انسان آموزش ديده كه با عقلانيت ، تدبير ، آزادي ، عدالت و رشد، سامان زندگي خود و ديگران را پي ريزي كند و آن هم در جهت رسيدن به خوبي ها ، عدالت ، آزادي ، زيبايي ، حقيقت و رشد . نقش آموزش در اين گونه حركت ها ، مستمر ، پايدار و تاريخي است. آموزش در اين بستر همزاد انسان مي شود و تا پايان مسير با اوست.

 بي شك توسعه ، انساني را سرباز و محور و راهبر خود مي داند كه داراي ويژگي هاي پيش برنده باشد. اين ويژگي ها عبارتند از :

 دارا بودن روحيه عقل گرايي ، خردگرايي ، جهان گرايي ، جمع گرايي ، آينده نگري ، انسان گرايي ، جهان بيني باز ، باورهاي آگاهي بخش ، فرهنگ پذيري ، محاسبه پذيري ، وقت شناسي ، آينده شناسي ، خستگي ناپذيري ، خيرخواهي ، آزادي خواهي ، ميهن پرستي ، صلح خواهي ، آرامش طلبي ، تغييرپذيري ، آزادانديشي ، آزادگفتن ، آزادكوشيدن ، تعصب آگاهانه توام با خرد ، روحيه وحدت خواهي ، توان هزينه فايده كردن فعاليت ها ، توان مرتبه بندي كردن اولويت ها ، هدف داشتن ، مشاركت جويي و...

                  (منبع: ماهنامه آيين ،ش۳۲ و ۳۳ ، مقاله آقاي محمد ستاري فر)