زادروز فرخنده امام حسین (ع) مبارک باد !
#شفیعی_مطهر
"اَلا تَرَونَ اَنَّ الحَقَ لا یُعَمَلُ بِهِ*وَ اَنَّ الباطِلَ لا یتناهی عَنهُ*
فَلیَرقَبُ المُومِنُ فی لِقاءِ رَبّهِ حَقّاً حَقّاً*فَاِنّی لا اَرَی المَوتَ اِلَّا السَّعادَه*
وَ لَا الحَیاهُ مَعَ الظَّالِمینَ اِلّا بَرَما*
آیا نمی بینید که به سخن حق عمل نمی شود؟ و از انجام باطل جلوگیری نمی گردد؟ پس در چنین وضعی حقیقتاً روح مُومن مشتاق پرواز به سوی پروردگارش است.
بنابر این من اینک در مرگ جز سعادت و نیکبختی نمی بینم . و زندگی با ستمگران را جز نکبت و شوربختی نمی دانم !
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
حسین(ع) ای سردار «سپاه سپیده» ! و ای سالار«به خون تپیده» !
ای طلیعه سپید «فلق» و ای طلایه دار سرخ «شفق» !
زنگار انحراف اُموی را با فوّارۀ خون جوانانت «زدودی»
و شعر بلند شهادت را با گلواژه های ایثار«سرودی» .
تو با خون یارانت فراخنای افلاک را «ستاره باران» کردی
و پهنای خاک را «گلباران» .
دریا را در «وسعت» تحقیر کردی و آسمان را در «رفعت» .
سپیده را در «عصمت» به پیکار خواندی و سپیدار را در «حشمت» .
سرو را در«قامت» خجل کردی و کوه را در «استقامت».
چشمه سار را «ایثار آموختی» و ایثار را با «ثار درآمیختی» .
حجم وسیع کلمات را در ستایش خود به «تنگنا» کشاندی
و واژه ها را به «ژرفنا».
تراوش نوش سخنانت شهد را «شرمنده» کرد و سخنوران را «بنده».
جهاد آزادی بخش تو ستمدیدگان را«عزّت بخشید»
و ستمگران را «زهرِ ذلّت چشانید» .
«شیفتگان شراب وصل را شهد شهادت» نوشانیدی
و ، «فریفتگان سراب جهل را شرنگ مرگ» .
با نبرد شکوهمند خود «مستکبران را ذلیل» کردی
و «مستضعفان را جلیل» .
«زندگی با ذلّت» را مرگ دانستی و «مرگ با عزّت» را زندگی .
حیات جاودانه را در آینۀ مرگ شرافتمندانه «یافتی»
و مشتاقانه به سویش «شتافتی» .
زندگی را پیکار در راه اندیشه نامیدی؛
اندیشه ای که ریشه در کوثر رلال داشته،
زلال وحی «می نوشد» و کلام رب «می نیوشد» .
«قائدین را الهام» می بخشی و «قاعدین را قیام».
بر شهیدان«سرور»ی و بر سروران ،«رهبر» .
ای اُسوۀ پاسداران و ای اُلگوی سرداران !
روز ولادت تو روز پاسدار است و شهادت تو جلوه گاه ایثار .
فرخنده زاد روز امام حسین علیه السلام خجسته باد !
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
آثار،سرودهها،مقالات،خاطرات و روزنوشتهای شفیعیمطهر