پنجشنبه بیست و نهم خرداد ۱۳۹۹ - 11:48 - سیدعلیرضاشفیعی‌مطهر -
عروج عارفانه دکتر شریعتی
رفت، اما ماندگار شد در ميان انسان ها ، قلب ها . او رفت ، ولي فرياد زد حقارت و اسارت انسان را ، فرياد كرد به غارت برده شدن منابع و ثروت هاي ملي را ، او فرياد زد الينه شدن انسان را و ايران و ايراني را .
آري زماني كه با آن روح بلند و لطيف با ذهني كنجكاو و سرشار از توان و استعداد ، عارفي محجحوب ، انساني عالم و عارف و فهيم و فرزانه ، خطيب و متفكر و انديشمندي متعهد ، مورخي قهار و با ايمان با جهان بيني و ايده ئولوژي مبتني بر توحيد و يكتا پرستي . روشن فكري كه به خوبي احساس مي كرد درد را و دوست مي داشت دردمندي را ، او درد انسان داشت و رنج رنجاندن .
مقاله کامل در لینک زیر:
http://modara.blogfa.com/post/6619
آثار،سروده‌ها،مقالات،خاطرات و روزنوشت‌های شفیعی‌مطهر